- stronniczo
- stronniczo {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., {{/stl_8}}{{stl_7}}od przym. stronniczy: Stronniczo zeznawać, oceniać, interpretować. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
stronniczo
Look at other dictionaries:
stronniczo — «tendencyjnie, nieobiektywnie» Przedstawić stronniczo jakąś sprawę. Interpretować coś stronniczo … Słownik języka polskiego
poplecznik — m III, DB. a, N. poplecznikkiem; lm M. poplecznikicy, DB. ów pogard. «ten, kto kogoś (stronniczo) popiera; zwolennik, zausznik, stronnik, sprzymierzeniec» Mieć swoich popleczników w jakimś środowisku. Pozyskiwać, szukać popleczników … Słownik języka polskiego
tendencyjny — tendencyjnyni, tendencyjnyniejszy 1. «odznaczający się pewną tendencją; stronniczy» Książka, powieść, literatura tendencyjna. 2. «wypowiadający się stronniczo, nieobiektywny» Tendencyjny pisarz … Słownik języka polskiego
